So sleepy, it borders on comatose. Dat is de treffende omschrijving door de lonely planet van Puerto de La Estaca, waar we met Puffin nu aangemeerd liggen. Gelukkig is het sanitair schoon, de douche warm en de steigers stevig en modern. Best een prima plek om de oversteek voor te bereiden. Er gaat een bus naar Valverde, de hoofdstad van dit eiland. We gaan op verkenning bij de verschillende winkeltjes om een beeld te krijgen van wat er verkrijgbaar is. Dan kunnen we ons bevoorradingsplan daar nog wat op aanpassen, want grote winkels met een hele ruime voorraad zijn hier niet. Over onze aanstaande oversteek worden we nog geïnterviewd door zeilen.nl. Het resultaat vind je hier.
Wat is dan de reden dat we vanaf dit mini eiland willen vertrekken? Dat is toch helemaal niet praktisch? Het antwoord ligt onder water. Iedereen die een reis als deze maakt, heeft wel een lijstje wensen als hij of zij vertrekt. Dat kunnen bestemmingen zijn, belevenissen (blauwe zee, sterrenhemel, los zijn van alles), maar in ons geval was één van Sietskes wensen een activiteit: duiken op El Hierro. Dus huren we een auto voor een paar dagen en springen we bij een plaatselijke duikschool in de boot om de onderwaterwereld te verkennen.
Een eerste duik op een nieuwe plek is altijd een beetje spannend, maar al snel merken we dat de ervaring van het regelmatige bootduiken op Saba ons nu heel erg helpt. Het zicht onderwater is uitstekend en het vulkanische landschap indrukwekkend. Op de eerste duik zien we meteen een engelhaai. Er zwemmen uitbundig veel papegaaivissen en trompetvissen om ons heen en er liggen diverse murenes verborgen. Op één van de volgende duiken bezoeken we een zandvlakte met de grootste dichtheid buisalen van Europa, een bijzonder gezicht. Duikmissie geslaagd en we hebben er enorm van genoten.
De andere dagen dat we de auto hebben, verkennen we de rest van het eiland. Ook boven water is het landschap heel divers. Het klimaat en de flora wisselt per kant van het eiland en over de hoogte. Van droog en vulkanisch tot nevelwoud, we zien het allemaal. Door een aardverschuiving is aan de noordwestkant een baai ontstaan. Op de rand liggen diverse uitkijkpunten, een indrukwekkend gezicht. We wandelen naar de gebogen juniperbomen, het monument voor de nulmeridiaan die hier ooit lag en struinen over het strand met lavatunnels waar het water onder je doorstroomt.
Na een week vakantievieren leveren we moe van alle indrukken de auto weer in en gaan we weer aan de slag op de boot. We maken een lijst van dingen die we moeten doen voor de trossen los kunnen voor de grote oversteek. Spannend, maar we zijn er ook aan toe.
