We gaan in de regelmodus. Het huis moet leeg, er moet afscheid genomen worden en al het papierwerk moet in orde. Door de beperkingen die corona met zich meebrengt, moeten we van diverse instanties toestemming krijgen om te reizen, moeten we een coronatest ondergaan, zijn verzekeringen anders dan normaal en zijn alle instanties lastiger te bereiken. Het kost veel tijd.
Ook onze Puffin blijft achter in Nederland. We hebben veel vertrouwen in de werf en er is al veel af, maar met name Sietske vindt het na anderhalf jaar bijna dagelijks op de boot geweest te zijn best lastig om het los te laten. De betimmering wordt echt al heel mooi. We laten nog mallen maken voor de nieuwe kussens, dan kunnen die ook gemaakt worden tijdens onze afwezigheid.
Sietske denkt nog even slim te zijn en naar de tandarts te gaan, maar komt met nog drie afspraken terug. Eén van haar voortanden is al jaren een probleem en daar moet nu toch echt wat aan gebeuren. Gelukkig komt het allemaal af voordat we vertrekken.
In het afscheidsrondje gaat Sietske nog met haar broertje Nils op visite op Pampus waar hun moeder werkt. Erg gezellig en leuk om te zien. Sietskes andere broertje Joost komt de wasmachine ophalen. Gewoontegetrouw wordt er dan Chinees van Tai Wu gegeten, maar omdat de horeca dicht is, eten we dat gewoon aan onze eigen keukentafel. Ook met de familie van Robin spreken we nog even af. Robin gaat met ze wandelen en geniet nog even van de herfstige taferelen in het bos.
Dan moet het huis leeg. Alle bootspullen gaan in een opslagbox. De eerste die we gehuurd hebben, bleek te klein. Helaas, dan maar een grotere. Robins oudste broer Patrick komt een dag helpen. Dat is de drukste dag die we ooit hadden: we verhuizen, brengen spullen naar de kringloopwinkel en de stort, verkopen de auto, leveren Robin zijn swapfiets in, brengen de sleutels naar de makelaar en dan zijn we ’s avonds helemaal klaar. We eten nog één keer samen in ons Delftse onderkomen en trekken dan de deur achter ons dicht er rijden naar Den Bosch waar we twee laatste nachtjes bij Patrick en Henriette logeren. Een bizar gevoel!
