Op zaterdag 14 augustus gingen de trossen dan eindelijk los. Vrijdagavond kwam de Ostoya met Sietske haar vrienden al naar Monnickendam en werden de zenuwen bedolven onder een heel gezellig samenzijn.
Zaterdagochtend halen we een berg taart en als de gasten binnendruppelen, geven we rondleidingen op de boot, kletsen we met iedereen nog even en verwonderen ons over het ontzettend gezellige samenzijn.
Na een korte speech vanaf het dek en een flinke ronde afscheidsknuffelen, gaat de motor aan en varen we de haven uit. In de havenmond hijsen we het grootzeil en samen met de Boreas en de Ostoya varen we het avontuur tegemoet. De Boreas toetert ons gedag aan het einde van de Gouwzee en de Ostoya iets voorbij het paard van Marken, waar een motorbootje hulp nodig lijkt te hebben. Wij zeilen een rondje langs Pampus en laten dan, moe van alle indrukken, het anker vallen bij Durgerdam.
De dag daarna ruimen we de boot op, bevrijdt Robin ons van een eiland aan fonteinkruid en laten we alles even inzinken. Maandagochtend varen we met de eerste schutting van de oranjesluizen door Amsterdam naar de Bruynzeelhaven. Daar komen Sietske’s vader en broertje Joost met een hele berg boodschappen. Na nog wat knuffels is ook dit laatste afscheid geweest en begint het besef in te dalen dat we nu échte vertrekkers zijn. De boot bezwijkt bijna onder alle boodschappen, maar na wat puzzelen, heeft alles een voorlopig plekje en kunnen we door naar IJmuiden.
