We zijn op drie kwart! Weer een fijne mijlpaal. Op de kaart lijkt het bijna alsof we het land al kunnen zien, maar dat duurt nog wel een paar dagen. Wel hebben we voor het eerst weer een ander schip gezien. Vannacht zagen we de lampjes van de Bulk Finlandia die op ongeveer 10 mijl van ons vandaan voer. Onze actieve radarreflector had hem als eerste in de gaten. Dat was leuk om te merken, want eerder in onze reis was er zoveel verkeer dat we het alarm altijd uit hadden staan en we wisten dus niet zo goed hoe accuraat dat is.
Verder merken we dat we andere vogels zien en er is heel veel Sargassowier. Nu soms zelfs hele velden. Gisteren had de windpilot zoveel wier aan het pendulumroer verzameld dat de aanvaarbeveiliging het roer had opgeklapt. Dat was gelukkig zo weer te fiksen, maar het is nu ook een puntje in onze controlerondjes.
We wilden vanmorgen gaan vissen, maar we hebben alleen wier gevangen. Aan het einde van de dag willen we het nog een keer proberen met ander aas dat wat dieper zou moeten duiken. Dat vangt misschien wat minder van dit drijvende wier.
De koers wordt de komende paar dagen sterk bepaald door de stromingen van de oceaan. Er staan hier flinke kolken met een diameter van meer dan 200km die ons een zetje de goede kant op kunnen geven of ons enorm kunnen vertragen. Daar gaan we dus gebruik van proberen te maken om ons de Guyana Current in te laten slingeren. Die loopt langs het land en kan onze snelheid flink verhogen.
Zelf maken we het nog steeds goed, al steken de fantasieën over een stilstaande vloer, een nacht doorslapen, het zien van andere mensen, een cappuccino (voor Sietske, dat gaat op zee niet zo goed ivm zeeziekte) en een ijsje (voor Robin) wel steeds vaker de kop op. Dus we tellen geduldig de mijlen af.
Sent from Iridium Mail & Web.
Verder merken we dat we andere vogels zien en er is heel veel Sargassowier. Nu soms zelfs hele velden. Gisteren had de windpilot zoveel wier aan het pendulumroer verzameld dat de aanvaarbeveiliging het roer had opgeklapt. Dat was gelukkig zo weer te fiksen, maar het is nu ook een puntje in onze controlerondjes.
We wilden vanmorgen gaan vissen, maar we hebben alleen wier gevangen. Aan het einde van de dag willen we het nog een keer proberen met ander aas dat wat dieper zou moeten duiken. Dat vangt misschien wat minder van dit drijvende wier.
De koers wordt de komende paar dagen sterk bepaald door de stromingen van de oceaan. Er staan hier flinke kolken met een diameter van meer dan 200km die ons een zetje de goede kant op kunnen geven of ons enorm kunnen vertragen. Daar gaan we dus gebruik van proberen te maken om ons de Guyana Current in te laten slingeren. Die loopt langs het land en kan onze snelheid flink verhogen.
Zelf maken we het nog steeds goed, al steken de fantasieën over een stilstaande vloer, een nacht doorslapen, het zien van andere mensen, een cappuccino (voor Sietske, dat gaat op zee niet zo goed ivm zeeziekte) en een ijsje (voor Robin) wel steeds vaker de kop op. Dus we tellen geduldig de mijlen af.
Sent from Iridium Mail & Web.