We schroeven rustig verder. Nu komt ook het leuke deel van het doorvoeren van verbeteringen aan de boot. We willen zelfvoorzienend zijn qua stroom, dus zorgen we voor extra productie en beperken we het verbruik. We kopen voor een nieuwe Silentwind windmolen. De oude deed het nog, maar was best oud en eigenlijk toe aan nieuwe lagers. De nieuwe levert meer stroom op en ziet er weer helemaal glimmend uit. Met de oude hebben we iemand anders blij kunnen maken. Voor de zichtbaarheid op zee kopen we een echomax actieve radarreflector. We hebben lang gezocht naar een trilens, maar het blijkt dat die niet meer gemaakt worden. De ervaringen van Sietske’s middelste broer die bedrijfsmatig op zee vaart, leerde ons dat zichtbaarheid op de radar heel belangrijk is. Ook monteren we een middenbolder. Die hadden we op de Hurley en die stond hoog op ons wensenlijstje voor deze boot. Een hele kunst om deze symmetrische te boren en dan ook nog over een spant heen (die onderdeks niet helemaal symmetrisch bleken te staan), maar het is weer gelukt.
Om de nieuwe ankerlier goed te kunnen positioneren, monteren we ook het boegbeslag weer. Die is helemaal gepoetst, opnieuw gepassiveerd en de plankjes zijn vastgezet met boutjes en moeren. Zo kan die wel een golfje hebben. De motor komt terug aan boord en wordt uitgelijnd. Als we straks weer in het water liggen, wordt dat nog een keertje nagekeken als de motor draait. We maken de dieseltank schoon, we dachten dat er wat bacteriën inzaten, maar het blijken stukjes roest te zijn. De oude vlotter en de opvoerpijp waren helemaal verroest. Izaak maakt een nieuw pijpje van koper, dan zou dat probleem opgelost moeten zijn. Ook de vlotter wordt vervangen.
Daarnaast doen we nog wat kleine klusjes die al even op de lijst stonden, zoals het monteren van de afwerkbies over de boutjes van de ramen. Dat moet in etappes, want de fohn kan niet zo goed tegen continue gebruik. We beginnen met de puzzel van het houtwerk, hoe zat het ook alweer???? En storm Ciara komt langs. We gaan even kijken op het strand.
Op de dag dat Ciara langskomt, duiken wij het water in bij Get Wet maritiem. Het leek ons leuk en ook wel nuttig om eens te oefenen met situaties waarin je liever niet terecht hoopt te komen. We kwamen terecht in een groepje met wat duikers, wat zeilers en twee Belgen die bij de kustwacht vliegen. We begonnen bij het keervlot, wat wel fijn was, want dan konden we de kunst van de auto te water nog even afkijken bij de groep voor ons. Na een ronde oefeningen doen, ging na de pauze het licht uit en de golven aan en gingen we nog een ronde (behalve de auto te water). Het was heel leuk en leerzaam om te doen en we merkten allebei dat het heel erg scheelt dat we door het duiken heel ontspannen in het water liggen. Daardoor gaat alles toch wat makkelijker.